2. Աշխատել անհատական նախագծերով :
Притча о любви: Принцесса в лохмотьях
Король объявил, что мужем принцессы станет тот, кто будет её любить всю жизнь. В назначенный день сотни женихов собрались во дворце. Каждый хотел доказать, что будет любить принцессу вечно. Девушка посмотрела на разодетых юношей и задумалась. Потом она позвала своего учителя и долго беседовала с ним.
Թագավորը հայտարարեց, որ արքայադստեր ամուսինը կլինի նա, ով կսիրի նրան ամբողջ կյանքում։ Նշանակված օրը պալատում հավաքվեցին հարյուրավոր տղամարդիք։ Բոլորն ուզում էին ապացուցել, որ հավերժ կսիրեն արքայադստերը։ Աղջիկը նայեց հագնված տղաներին ու ընկավ մտածմունքների մեջ։ Հետո նա կանչեց իր ուսուցչին և երկար խոսեց նրա հետ։
— Я не буду сегодня разговаривать с женихами, — объявила принцесса.
— Разделите их на группы. Пусть первая группа приедет завтра вечером. Днём я буду заниматься у учителя.
— Дочка, ты уже окончила школу, — удивилась королева.
— Учиться никогда не поздно, — ответила принцесса. Дом учителя стоял возле дороги. Когда мимо проехал первый жених, знатный рыцарь на коне, он увидел у дороги красивую нищенку с корзиной цветов. Увидев рыцаря, та попросила:
– Ես այսօր չեմ խոսի այս տղամարդկանց հետ, – հայտարարեց արքայադուստրը:
– Նրանց բաժանեք խմբերի: Թող առաջին խումբը գա վաղը երեկոյան: Կեսօրին ես սովորելու եմ ուսուցչի մոտ։
– Աղջիկս, դու արդեն ավարտել ես դպրոցը,- զարմացավ թագուհին:
– Երբեք ուշ չէ սովորելու համար, – պատասխանեց արքայադուստրը: Ուսուցչի տունը ճանապարհի մոտ էր։ Երբ առաջին ասպետը ձիով անցավ ճանապարհի մոտով, նա տեսավ մի գեղեցիկ աղքատ աղջկա՝ ծաղիկներով զամբյուղով։ Տեսնելով ասպետին նա խնդրեց.
— Купите букетик, юноша.
— Прочь с дороги, нищенка, — крикнул рыцарь и ускакал. Так поступили все юноши, которые спешили в этот день во дворец. Вечером грустная принцесса принимала женихов. Сказав пару слов, она тут же отсылала их. То же повторилось и на второй день, и на третий.
– Գնեք ծաղիկ, երիտասարդ։
– կորիր ճանապարհիցս մուրացկան,- բղավեց ասպետը և արագ հեռացավ։ Այդպես վարվեցին բոլոր այն երիտասարդները, ովքեր այդ օրը շտապում են պալատ։ Երեկոյան տխուր արքայադուստրը ընդհունեց ասպետներին։ Մի քանի բառ ասելուց հետո նա անմիջապես վռնդեց նրանց։
— Дочка, почему ты всех прогоняешь? — встревоженно спросила королева.
— Они не способны видеть красоту, мама. Прошёл месяц. Все женихи последней группы собрались во дворце, не было только одного жениха и самой принцессы. Они появились вместе, и принцесса объявила, что нашла своего суженого. Потом она рассказала королеве:
-Աղջի՛կս, ինչո՞ւ ես բոլորին քշում։ Անհանգստացած հարցրեց թագուհին.
– Նրանք չեն կարող տեսնել գեղեցկությունը, մայրիկ: Անցավ մեկ ամիս։ Վերջին խմբի բոլոր փեսացուները հավաքվել էին պալատում, այնտեղ միայն մեկ փեսացուն չկար և հենց ինքը՝ արքայադուստրը։ Նրանք միասին հայտնվեցին, և արքայադուստրը հայտարարեց, որ գտել է իր փեսացուին։ Այնուհետև նա ասաց թագուհուն.
— Мой учитель сказал мне: «Любовь того проживёт до конца жизни, кто полюбит тебя в лохмотьях». Каждый день я переодевалась в старую одежду и ждала женихов возле дороги. Только этот юноша остановился и купил у меня букет. Он сказал мне, что я прекрасна.
– Ինձ իմ ուսուցիչը ասաց. «Այն մարդու սերը կապրի մինչև կյանքի վերջ ով կսիրի քեզ նույնիսկ լաթի մեջ»: Ամեն օր հին շորեր էի հագնում ու ճանապարհի մոտ սպասում էի փեսացուներին։ Միայն այս երիտասարդը կանգ առավ և ինձնից ծաղկեփունջ գնեց։ Նա ինձ ասաց, որ ես գեղեցիկ եմ։
Գայանե Կագանյան 